W głębi swojej istoty muzyka stanowi połączenie wielu mniejszych aspektów. Najmniejsze zakłócenie chociażby jednego z nich może zupełnie zmienić efekt końcowy, a są tego aż nadto świadomi autorzy piosenek, próbując stworzyć swój kolejny wielki przebój. Czy harmonia w tle dopełnia główną melodię? Czy bębny zabrzmią lepiej, gdy się przyspieszy lub spowolni ich rytm? Czy drugą linijkę tekstu należy włączyć do refrenu, czy powinna być zaśpiewana przed refrenem?
Jednym z najważniejszych aspektów jest „barwa dźwięku”, nazywana również tonem dźwięku. Barwa stanowi charakter dźwięku; decyduje ona o wrażeniach słuchowych, które sprawiają, że jeden instrument brzmi inaczej niż inny. To dlatego możemy usłyszeć różnicę pomiędzy skrzypcami a zniekształconym dźwiękiem gitary elektrycznej, skrzypce dają wrażenie ciepła i drewna, a brzmienie gitary jest zazwyczaj jasne i ostre.
Ta właściwość nie ogranicza się jedynie do instrumentów muzycznych. Dzięki barwie głosu możemy określić, z którym z naszych znajomych rozmawiamy przez telefon lub rozpoznać naszego ulubionego wykonawcę śpiewającego bez akompaniamentu.
Wszystkie z tych rozmaitych barw powstają przez połączenie dwóch rzeczy: drgań samego instrumentu i częstotliwości wytwarzanych przez te wibracje. Ogromny wpływ na wytwarzane wibracje ma zarówno rozmiar instrumentu, jak i jego kształt. Dlatego chrapliwy dźwięk harmonijki tak bardzo różni się od głębokiego dudnienia wiolonczeli.
Poruszaliśmy już wcześniej problem synestezji, czyli stanu, w którym ludzie, słysząc pewne dźwięki, widzą kolory, a barwa dźwięku określa, jakie są te kolory. Na przykład mosiężny instrument o jasnym brzmieniu moglibyśmy opisać jako żółty, a kotły miałyby znacznie ciemniejszy odcień. Być może właśnie do tego nawiązał John Lennon, gdy prosił producenta George'a Martina o stworzenie utworu, który „brzmiałby jak pomarańcza”.
Uważamy, że w taki sam sposób jak dla autora piosenek tworzącego kolejny wielki przebój ważne jest uwzględnienie barwy dźwięku, jest to również istotne przy opracowywaniu produktów audio.
Eric Kingdon, nasz specjalista do spraw dźwięku, który mocno angażuje się w opracowywanie naszych głośników i zestawów Hi-Fi, uważa barwę dźwięku za istotny warunek zapewnienia dogłębnego wrażenia słuchowego. „Uważam, że te charakterystyki tonalne i różnice między nimi leżą u podstaw muzykalności. Leży w nich moc emocjonalnej inspiracji słuchaczy i przyczyna, dla której ja osobiście uwielbiam dźwięk fortepianu Bosendorfer! Istnieją również inne czynniki, takie jak narastanie i zanikanie dźwięku”.
“Ktoś zapytał mnie kiedyś, czy istnieje nagranie, które przychodzi mi do głowy, gdy myślę o barwie dźwięku. Jest takich wiele, ale posłuchajcie nagrania [Fazila Saya] »Black Earth«. Pomijając wykonanie i jakość nagrania, korzystając z dobrego zestawu Hi-Fi, zrozumiecie, co miałem na myśli. Miłego słuchania…”.
Zawsze mówimy o tym, jak sprzęt o najwyższej rozdzielczości może przybliżyć odbiorcę do odczucia, jakie towarzyszy słuchaniu koncertu na żywo, a zatem pragniemy, aby nasi odbiorcy rozróżniali różne barwy dźwięku w utworze tak, jakby mogli je rozróżniać, siedząc w pierwszym rzędzie na widowni. Dzięki skupieniu na naturalnych częstotliwościach wytwarzanych przez każdy instrument w połączeniu z innymi, zachowujemy realizm każdego nagrania, którego słuchają nasi odbiorcy.
