W aparatach cyfrowych czułość ISO decyduje o tym, jaka ilość światła wpadającego przez obiektyw jest wzmacniania przez urządzenie.
Ilość światła wpadającego do aparatu determinuje przysłona i czas otwarcia migawki. Na tej podstawie światło jest wzmacniane w celu zapewnienia dobrej ekspozycji obrazu. Czułość ISO wyraża liczbowo poziom takiego wzmocnienia. Czułość ISO200 jest dwukrotnie wyższa od ISO100. Oznacza to, że ustawienie czułości ISO200 umożliwia wykonywanie zdjęć o takiej samej jasności jak w przypadku ISO100, nawet jeśli światła jest o połowę mniej.
W większości trybów czułość ISO jest automatycznie ustalana przez aparat zgodnie z warunkami fotografowania. Jednak w przypadku trybów P/A/S/M można, w zależności od potrzeb, dostosować ją ręcznie.
Zastosowanie wyższej czułości umożliwia korzystanie z krótszych czasów otwarcia migawki nawet w warunkach słabego oświetlenia. Dzięki temu można zmniejszyć poziom rozmycia powodowanego drganiami aparatu przy słabym oświetleniu lub ruchem obiektu (impreza sportowa). Jednak z uwagi na fakt, że światło jest wzmacniane elektrycznie, fotografowanie z wysoką czułością ISO może zwiększyć poziom szumów (ziarnistość) lub spowodować utratę ostrości zdjęcia.
Powyższe zdjęcia nocne wykonano aparatem trzymanym w rękach z czułością ustawioną na ISO3200 dla zdjęcia [1] i ISO800 dla zdjęcia [2].
Zastosowanie wysokiej czułości pozwoliło uniknąć rozmycia obrazu, jednak na zdjęciu po lewej widać ziarnistość budynku.