A99 i ja cz.4 - ekran LCD

[kris..]

Jest to czwarta część opisu wrażeń z mojego codziennego obcowania z SLT A99. W poprzedniej części (www.sony.pl/discussions/thread/211096) podzieliłem się z Wami spostrzeżeniami z używania elektronicznego wizjera. Nie można przejść obojętnie obok rozwiązań, jakie SONY zastosowało w zakresie LCD.

Zatem zapraszam

Nie mam zamiaru opisywać jak fantastyczna jest jakość obrazu wyświetlanego na ekranie LCD, bo od aparatu A700 ekrany zaawansowanych modeli są po prostu bajeczne i potrafią rozbestwić swoją jakością, rozdzielczością, kolorami. W A99 pod tym względem jest jeszcze lepiej, wyraźniej, ostrzej. Po prostu klasa sama w sobie. Chciałbym w dzisiejszym artykule skupić się na możliwościach, jakie niesie za sobą zastosowany przegub do odchylania i obracania LCD.

W drugiej części wspomniałem o zaletach, jakie posiada aparat wykonany w technologii przepuszczalnego lustra. Jedną z nich jest możliwość podglądu na żywo (w wizjerze i na ekranie LCD), obrazu prosto z głównej matrycy aparatu, wraz z wykorzystaniem czujnika AF detekcji fazy (czyli standardowego dla lustrzanek). Innymi słowy - bez względu, czy przez wizjer, czy przez ekran – kadrowanie jest pod względem technicznym takie same. Więc, poza własnymi preferencjami, nie ma znaczenia, z której opcji korzystam. Jest to spory komfort. Zwłaszcza wtedy, kiedy przychodzi mi kadrować na ekranie LCD. Takiej wygody nie może zapewnić mi klasyczny aparat DSLR.

Ekran w A99 odchyla się i obraca w wielu kierunkach i umożliwia kadrowanie pod wieloma kątami. Wygląda to tak:

lub, jak ktoś woli, w formie zdjęć:

duże zdjęcie >>

duże zdjęcie >>

Poza tym, że jest to przegub, który obraca się na wiele sposobów, warto zwrócić uwagę na fakt, że ekran jest blisko osi obiektywu. To znacząco wpływa na komfort fotografowania. Za każdym razem, kiedy miałem możliwość korzystania z aparatów posiadających obrotowe i odchylane ekrany, których przegub jest umieszczony z lewej strony korpusu (tak to wygląda), kadrując czułem się, jakby mój błędnik przestał działać. Nie byłem w stanie tego opanować.

Na plus zaliczam także, że aparat szybko i poprawie reaguje na zmianę położenia, obracając wyświetlany obraz o 180° (do góry nogami, czyli do góry pixelami ).

System odchylania LCD w A99 jest taki sam, jaki został wykorzystany w A77, ale dzięki pewnej zmianie łatwiej jest zrobić pierwszy ruch i odchylić ekran od korpusu aparatu. Mam na myśli to oto, małe wyprofilowanie, które nazywam „szufladką”:

Używając A77 za każdym razem, kiedy chciałem odchylić ekran, omyłkowo włączałem przycisk REC. W ten sposób nagrałem setki kilkusekundowych filmów. W A99 nie mam już tego problemu Miło, że projektanci wykonali taki krok. To się ceni!

Jak wielu fotografów, tak i ja, mam wyrobiony odruch przykładania oka do wizjera (gorzej, jak nie ma wizjera ). Więc po co mi LCD? Przede wszystkim dla wygody, bo z ekranu LCD korzystam zawsze wtedy, kiedy kadrowanie przez wizjer nie jest możliwe lub jest niewygodne. Kadr z podłogi? Kadr znad głowy? Jak to się ma do takich sytuacji, jak te:

Przepraszam za jakość, ale zrobiłem te zdjęcia telefonem, wyłącznie dla siebie i nie przypuszczałem, że będę się nim dzielić

Była to sesja zdjęciowa kortów do gry w squash'a (jedno ze zdjęć: http://on.fb.me/VUHkR7 ). Liczyły się bardzo szerokie panoramy. Często byłem zmuszony umieszczać aparat przy samej szybie lub ścianie. Ja naprawdę nie wiem, jakbym to zlecenie wykonał przy użyciu A850. Pewnie na zasadzie: „uda się, czy się nie uda”. Tym razem, miałem to szczęście, że używałem A99. Powyższa sesja jest tylko jednym z przykładów, kiedy odchylany i obrotowy ekran pomógł mi spokojnie wykonywać moją pracę. Ile razy brak obrotowego ekranu utrudnił Wam fotografowanie, a ile razy uniemożliwił poprawne wykonanie zdjęcia?

Nie sposób nie wspomnieć o bezpieczeństwie, jakie daje możliwość obrócenia ekranu w taki sposób, by był obrócony tyłem, czyli tak:

Kto zobaczył „pajączka”na ekranie, ten wie, że przychodzi to niespodziewanie i uderza po kieszeni. Dlatego ekran mam cały czas mam w tej pozycji. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy korzystam z kadrowania przez LCD. Dodam jeszcze, że ekran w tej pozycji jest spasowany z resztą aparatu i tworzy jednolitą całość bryły korpusu.

Jest jeszcze jedna istotna dla mnie pozycja ekranu. Wielu nazywa ją „słit focia”, ale dla mnie to zdecydowanie coś więcej.

Długo musiałem czekać i patrzeć z lekką nutą zazdrości na kilka aparatów z innej stajni. Dla wielu to mało istotna sprawa, ale dla mnie to bardzo przydatne ustawienie, z którego korzystam minimum w trzech sytuacjach:

- autoportret – kto raz to robił, ten zrozumie, jak ciężko jest zrobić zdjęcie, nie widząc kadru, nie wiedząc, gdzie celuje czujni AF itd.

- grupówki - często przy okazji mniejszych i większych plenerów zajmuję się kwestią grupówek

- wycieczki – sporo podróżuję, często z drugą połówką. Fajnie jest mieć wspólne zdjęcie i najczęściej robię je sam, posiłkując się murkami itp., teraz nie muszę biec do aparatu, by zobaczyć czy np. zmieściłem się w kadrze

Myślę, że każdemu może się przydać, ale nie każdy o tym wie.

Wiele już miałem aparatów, które posiadały odchylane ekrany lub podgląd na żywo bez odchylania ekranu. Żaden z nich nie kusił mnie tak często do korzystania z kadrowania na ekranie LCD.

Czy Wasz aparat posiada możliwość kadrowania przez ekran LCD? Czego Wam brakuje? Czy mieliście okazję korzystać dłużej z takiego rozwiązania i jakie macie przemyślenia? A może jest ktoś, komu tak bardzo, jak i mnie przypadło do gustu używanie LCD?

----------

PS: Skupiłem się w tym opisie na komforcie kadrowania, warto jednak pamiętać, że ekran LCD to nasz pulpit nawigacyjny i nie mam tu na myśli menu, a tzw. QuickNaviPro. Więc, potwierdzam, że A99 posiada tę funkcję i nie zapomniałem o niej – opiszę ją w jednym z moich kolejnych artykułów

------------

edit kris:

Zapraszam do piątej części, w której opisuję górny ekran

[Kacper-77]

Witam

A ja musze powiedzieć że mam niesmak.

Ostatnio jak robiłem makro, strzelałem (co prawda a77) z aparatu na statywie ale podkręconym od spodu (między nogami statywu) i nie mogłem ustawić tak wyświetlacza żeby obraz był zgodnie z kieruniem patrzenia.

Jakbym nie kombinował odwracał się "do góry nogami" .

Automat obrotu obrazu współgra z jakimś czujnikiem obrotu osi LCD i przynam szczerze że przydałoby się mieć możliwość ręcznie obrócić tak jak jest to potrzebne w danej sytuacji.

[kris..]

Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się tak, by ekran wyświetlał nie tak, jak ja chcę, ale zgadzam się - powinno być w menu ręczne ustawienie wyświetlania. Powstaje jednak mała wątpliwość, czy gdyby w menu było wszystko to co my byśmy chcieli, to jakby to menu wyglądało? Już teraz jest ogromna ilość kategorii, zakładek, opcji.....

Swoją drogą, to gdybyś mógł zrobić zdjęcie (np.telefonem) i wstawić to ustawienie, to byłbym wdzięczny :smileygrin:

[Kacper-77]

Zdjęcie z komórki, ale widać.

Aparat "do góry nogami" i między nogami.

Żeby nie strzelić gafy (A200 zamieniłem na A77 niedawno) jeszcze raz to sprawdziłem.

Wydawało mi się że obraz też sprawiał mi psikusa ale tym razem ustawiał się dobrze, rzecz w tym że obraz fajnie nadąża, a wszystkie informacje o kompozycji pozostają w jednym ustawieniu, czyli odwrócone.

Skoro obraz obraca się dla obserwującego dlaczego reszta stoi?

[JagiS-----]

Tutaj się zgodzę, trochę to kłopotliwe. Obraz jest wyświetlany prawidłowo, ale menu i ustawienia do góry kulosami. Ciekawe, czy w α99 jest podobnie? Na pewno dostępne informacje i sposób ich wyświetlania w α99 prezentują się świetnie (może kolejne firmware do α77 też nam to udostępni).