Adapter pozwala na podłączenie obiektywu innego systemu do naszego aparatu. Kiedyś najpopularniejsze były adaptery umożliwiające podłączenie obiektywu z gwintem M42 do lustrzanki. Obecnie, w dobie rozwoju bezlusterkowców ze względu na ich konstrukcję można do nich podpinać praktycznie każdy obiektyw (każdego systemu). Stąd moda i wysyp konwerterów i przejściówek to umożliwiających.
Każda firma produkująca korpusy stworzyła swój system ustawiania ostrości i sterowania przysłoną, i nie bardzo chcą udostępniać opracowania elektroniki firmom trzecim (chodzi o to by tylko wybrani, Ci, którzy opłacili dostęp do praw mogli produkować w pełni działające obiektywy). Dlatego nawet jak powstają przejściówki to najczęściej nie wspierają eletroniki wobec czego nie ma sterowania mechanizmami przysłony i autofokusa.
Najpopularniejszą przejściówką do lustrzanki jest przejściówka umożliwiająca podpięcie obiektywów z mocowaniem gwintowym M42. Ale sterowanie przysłoną odbywa się za pomocą pierścienia na obiektywie, podobnie ostrość ustawia się manualnie (te obiektywy nie miały AF). Coś kiedyś łyszałem o adapterach umożliwiających podpięcie szkieł Canona czy Nikona ale nie ma możliwości sterowania przysłoną (w Canonie przysłona jest sterowana elektronicznie, w niektórych Nikonach podobnie), AF manualnie.
A co było przyczyną stosowania szkieł przez przejściówkę? Cena i unikalne właściwości szkieł, szczególnie radzieckich i NRD-owskich, tych M42. A jakie są trudności w stosowaniu szkieł przez przejściówkę? Brak sterowania elektroniką (nie ma autofokusa i jego wspomagania ani sterowania przysłoną, pomiar światła przez aparat tylko przy roboczej przysłonie), ciemne, gładkie matówki utrudniające manualne ostrzenie.
W tej chwili, w dobie powszechnej dostępności do wszelakich szkieł stosowanie obiektywów przez przejściówkę polecam tylko zapaleńcom szukającym "innych" obrazków.
