Generalnie rzecz biorąc tryb Żywy odradzam, jest to tryb typowo sklepowy czyli maksymalne wartości jasności, kontrastu, płynność ruchu też wypada słabo w tych ustawieniach. Obraz będzie często przepalony i będzie gubić detale.
Do wszelakiego rodzaju filmów, seriali i codziennego oglądania: Kino i w zależności od ilości światla w pomieszczeniu, koryguję sobie wartość "jasność" na pasku szybkiego dostępu. Na pierwszym rzut oka obraz może wydawać się miałki czy lekko pożółkły, natomiast jest to najbardziej naturalny tryb i najbardziej zbliżony do monitorów referencyjnych (studyjnych). W trybie kino telewizor pokażę też najwiecej detali i cieni w ciemnych scenach. Polecam dać sobię kilka dni i pooglądać w tym trybie, później już nie będziemy chcieli wracać ani do żywego ani do standardu (testowane na znajomych).
Do sportu czy innych dynamicznych scen: Tryb Sport i lekko zbijam jasność, żeby nasycenie, np. trawy nie męczyło mi oczu. Ewentualnie można pójść w standard i zmiane ustawień płynności.
Do konsoli: Tryb GRA i podobnie jak wcześniej zmiana jasności w zależności od warunków panujących w pomieszczeniu. Ja operuję wartością jasności pomiędzy 20-35 w zależności od pory dnia.
Zamierzam usiąść jeszcze i pobawić się trybem własnym, być może uda mi się znaleźć jakieś ciekawe ustawienia i wtedy się podziele. Natomiast gorąco polecam korzystanie z trybów Kinowych w telewizorach Sony, ponieważ żaden producent nie oferuję fabrycznego trybu obrazu, który byłby tak blisko monitorów referencyjnych.
